Türkiye Sakatlar Derneği Genel Başkanı Şükrü Boyraz, 3 Aralık Dünya Engelliler Günü hakkında açıklamalarda bulundu. Boyraz, engellilerin yaşadıkları düşünceleri ve neler yapılması gerektiği hakkında konuştu. “3 Aralık Dünya Engelliler Farkındalık Günü’nde sesimizi çıkarma, toplumu hassas hale getirebilmek için uğraş harcıyoruz” diye Boyraz kelamlarına şöyle devam etti:
3 Aralık Dünya Engelliler Günü aslında bir kutlama değil farkındalık günü. Birleşmiş Milletler Mani Hakları Sözleşmesi’nde yer alan formuyla Birleşmiş Milletlere bağlı olan ülkeler engelliler konusunda bugüne kadar neler yaptı, neler yapmadı ve önümüzdeki süreçlerde neler yapmalı konusunda Türkiye taraf olan ve muahedeyi imzalayan birinci ülkelerden biridir. Günümüzde 5378 sayılı engelliler yasası kısmen de olsa birçok haklarımızı verdi. Lakin son yıllarda verilen haklar tek tek geri alınmaya başlandı. Engelliler konutlarında mahpus hayatı yaşıyor, ebeveynleri de istekli gardiyanları. Bir öbür taraftan Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda; “Türkiye Cumhuriyeti toplumsal hukuk devletidir” ibaresi yer alıyor. Toplumsal devletler kendi vatandaşını bir diğerinin sadakasına muhtaç etmeyen devletlerdir. Lakin engelliler hala sandalyelerini, protezlerini dilenerek alıyor. Toplumsal devlet sıhhat uygulama bildirimini 2000’li yılların bilgileriyle ödemesini yapıyor. Meğer bugün bir yürüme aygıtı 80 ila 100 bin TL ortasında bir fiyata sahip. SGK’nın ödediği yürüme aygıtı için ödediği sayı 5-6 bin TL.
Engelli bireylerin erişilebilirlik ve ulaşılabilirlik konusunda mahpus hayatı yaşadığını söyleyen ve yaşadıkları ezalara değinen Şükrü Boyraz, kelamlarına şöyle devam etti:
Çalışamayan yüzde 40 ve üstünde pürüzü olanların halk ortasında “sakatlık maaşı” olarak bilinen 2022 sayılı maddede mahzur derecesine nazaran 2.800 ila 4 bin TL ortasında para ödenmektedir. Ailede rastgele birinin toplumsal teminatı varsa aile kriteri yüksek ise bireye bu para verilmiyor. Kişi bireydir, kendi özel masrafları vardır. Rapor yönetmeliği değiştirilerek bütün engelliler neredeyse pürüzleri yokmuş üzere bir hale geldi. Kısmi bağımlı, az bağımlı, çok bağımlı kriterlerini ortaya attılar ve böylelikle meskende bakım maaşlarını kestiler. Engelliler, erişilebilirlik ve ulaşılabilirlik konusunda mahpus hayatı yaşıyorlar. Kentlerin alt yapısı, toplu taşımalar engellilere uygun değil. İstanbul, Ankara, İzmir üzere metropol kentlerde kısmen sıkıntılar çözülmüş olsa da tüm engelliler bu vilayetlerde yaşamıyor. 3 Aralık Dünya Engelliler Farkındalık Günü’nde sesimizi çıkarma, toplumu hassas hale getirebilmek için gayret harcıyoruz. Sessiz kaldığımız sürece yok olmaya devam edeceğiz. Bu nedenle birinci talebimiz şu; ülkemizde sakatlığa sebebiyet veren hiçbir ögenin kalmaması ve sakat kalan arkadaşlarımızın hayata bağlı eşit yurttaşlık haklarının verilmesi.