Tel Aviv Üniversitesi’nden Shirad Galmor ve takımı, İsrail’deki erken Levant yerleşimlerinde yapılan hafriyatlarda, tilki ve yaban kedisi kemikleri üzerinde kasaplık ve yemek pişirme izleri buldu. Araştırmaya nazaran, Neolitik periyotta bu hayvanlar besin kaynağı olarak değerlendirilmiş.
Zeki ve sağlam insanların israf aykırısı tutumu
Galmor, o devrin insanlarının ele geçirdikleri yenebilir eti asla israf etmediklerini vurguladı. Araştırmacılar, kemiklerin üzerindeki bıçak ve yanık izlerinin, bu hayvanların sistemli olarak avlandığına işaret ettiğini belirtti.
Neolitik periyotta küçük avlara yönelim
Yaklaşık 12-15 bin yıl önce, Levant bölgesindeki beşerler kızıl geyik avlamanın yanı sıra tavşan, kuş ve balık üzere daha küçük avlara yöneldi. Oxford Üniversitesi’nden Bill Finlayson, bu durumun küçük hayvanların süratli üremesiyle ilgili olduğunu tabir etti.
Arkeolojik datalarda tilki ve yaban kedisi yoğunluğu
Araştırmalar, bölgede bulunan hayvan kemiklerinin yüzde 32’sinin ceylanlara, yüzde 12’sinin ise kızıl tilkilere ilişkin olduğunu gösterdi. Yaban kedileri, kayın sansarları, Mısır mangustları ve Avrupa porsukları üzere küçük etçiller ise toplam kemiklerin yüzde 4’ünü oluşturuyor.
Avcılıkta köpeklerin rolü
Galmor’a nazaran, tilki ve yaban kedilerinin avlanmasında köpekler büyük rol oynadı. Bu hayvanların avlanmasının temel nedenleri ortasında hem pişmiş et hem de post elde etme maksadı bulunuyor.
Bulgular neyi gösteriyor?
Araştırma, Neolitik periyotta yerleşik hayata geçen avcı-toplayıcıların beslenme alışkanlıklarına ışık tutuyor. Zeki ve kaynaklarını faal kullanan bu beşerler, etraflarındaki her türlü yenilebilir kaynağı kıymetlendirmiş.